TR

İnsanın ortaya koyduğu kusursuz yok etme pratiği düşünüldüğünde devamında şu sorunun da cevabı önem taşıyor. Geride hiçbir şey bırakmadan ilerleyen bu canlının sonu ne olacak ya da nasıl bir dünyada, kendi yaşamını kurgulayacak ? 

Kendinden olmayanı yok eden, farklı inanca, yaşam biçimine tahammülü olmayan, empatiden yoksun bakışıyla yol alan insanın tek kurtuluşu, birbirinin tıpkısı olan dev bir organizmaya dönüşmesi. Ancak o zaman kendisi için en uygun  yaşam biçimine kavuşacak. Artık ortada yok edecek kadın, çocuk, doğa, hayvan, inanç, ırk  kalmadığında kendi için ideal dünyayı yaratmış olacak. Ve insanoğlu  kendine yaptığı bu felaketi, tarihe altın harflerle yazacak. 

Yaşanılan onca savaşa,  politikalara, katliamlara karşı yürütülen  mücadeleler bu barbarlığın karşısında etkisiz. Dünya öznesiz bir şekilde dönüyor ve korku her yerde. Bu distopya senaryoları içinde kurtuluş  bir gün bir şeylerin tekrar düzelme umududur.  korkularımız, çaresizliğimiz karşısında  umudumuzu da taşıyan, su akar yolunu bulur demekten başka bir seçenek görünmese de bu sessiz haykırış geleceğe dair beklentilerimizin karşılığıdır.

 

Biyografi

Erdal duman, Hacettepe Üniversitesi Güzel sanatlar fakültesi heykel bölümünde lisans ve yüksek lisansını tamamladı. 2007 yılında Yaygara güncel sanat inisiyatifinin kuruculuğunda yer aldı. Hacettepe üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi heykel bölümünde ve ODTÜ güzel sanatlar seçmeli birimlerinde  yarı zamanlı öğretim görevlisi olarak dersler verdi. 2020 yılında Serkan demi rile birlikte referans kolektifini kurdu. Ankara’da yaşayan ve üreten sanatçının çalışmaları İstanbul’da Artsümer galeri tarafından temsil edilmektedir.

 

EN

Considering humankind’s perfect destruction practice, the answer to the following question is crucial: What will be the end of this creature, which moves on without leaving anything behind, or in what kind of world will it construct its own life?

The only salvation of humankind, who destroys what is not its own, who is intolerant of different beliefs and lifestyles, and who lacks empathy, is to turn into a giant organism that is identical to itself. Only then would it attain the life it deserves. When there are no more women, children, nature, animals, beliefs or races to destroy, it will have created the ideal world for itself. And humankind would have its name written in letters of gold with this disaster.

The struggles against all the wars, policies and massacres are ineffective in ceasing this barbarism. The world spins without a subject, and fear is everywhere. Salvation in these dystopian scenarios is the only hope that something will get better again one day. The only option for our hope in the face of our fears and despair is to say that the water will take its course. This silent cry is the expression of our expectations for the future.

 

Biography

Erdal Duman got his bachelor’s and master’s degrees from the Department of Sculpture, Faculty of Fine Arts, Hacettepe University. In 2007, he was among the founders of Yaygara Contemporary Art Initiative. He worked as a part-time lecturer at the Department of Sculpture, Faculty of Fine Arts, Hacettepe University, and he also delivered elective fine arts courses at METU. In 2020, he founded Reference Collective with Serkan Demir. The artist lives and produces his works of art in Ankara. He is represented by Artsümer Gallery in Istanbul.